ილია ბახტაძე

ილია ლუკას ძე ბახტაძე(ხონელი) დაიბადა 1856 წლის 26მაისს,დაბა ხონში. სწავლობდა ქუთაისის გიმნაზიაში. იყო პეტერბურგის უნივერსიტეტის თავისუფალი მსმენელი. მისი პირველი წერილი გამოქვეყნდა 1876 წელს,გაზეთ "დროებაში". პეტერბურგში ყოფნისას თანამშრომლობდა რუსულ პრესასთან. 1881 წელს დროებაში დაიბეჭდა პეტერბურგიდან გამოგზავნილი წერილი "ვიცინოთ თუ ვიტიროთ?". ამ წერილში ავტორი დასცინის იმპერატორ ალექსანდრე მესამეს მიერ კურთხევაზე წარგზავნილ ქუთაისის გუბერნიის თავად-აზნაურთა დელეგაციას. იგი თანამშრომლობდა სხვადასხვა ჟურნალ-გაზეთებში:"დროება","ივერია","მოამბე"...
ილია წერდა სატირულ-იუმორისტულ ფელეტონებს, სადაც ამხელდა იმდროინდელი საზოგადოების ცხოვრების ნაკლოვანებებს.ასევე ეწეოდა მთარგმნელობით საქმიანობს. მან თარგმნა ბუვიეს, ზოლას, დოდესა და სხვა მწერლების ნაშრომები. ილია ჭავჭავაძე ხონელის ფალეტონებს დიდ ყურადღებას აქცევდა. ილია ბახტაძეს ძალიან უყვარდა რუსიციზმები და ასევე გამოჩენილი რუსი მწერალი შჩედრინი. იგი იყო დიდი სატირიკოსი და ოხუნჯობაც კარგი იცოდა, მაგრამ ყველაფერს რუსული ელფერი ედო, ხოლო ქართველების სულს ეს სიტყვები ვერ სწვდებოდა. ილია რედაქციაში მისულ ხონელს რომ დაინახავდა ჰკითხავდა: -აბა ჩემო სეხნიავ, რა მოგიტანიათ? ბახტაძე ჯიბიდან ფელეტონს ამოიღებდა და კითხვას დაიწყებდა. როგორც კი ილია შეამჩნევდა შჩედრინისებურ ოხუნჯობას, შეაჩერებდა ხონელს და ამ ყველაფერს ისე შემოაბრუნებდა, რომ ბახტაძე, ცენზორიცა და ხალხიც კმაყოფილი რჩებოდა. ილია ერთ-ერთი საუკეთესო იყო ივერიის რედაქციაში. მისი კოლეგები იყვნენ: სოფრომ მგალობლიშვილი, გიგა ყიფშიძე, ილია ჭაჭავაძე და ა.შ. იგი გარდაიცვალა 1900 წლის 23 ივლისს სოხუმში.