“როდემდის უნდა დადიოდეს ქართველი კაცი ამ ტიალ წუთისოფელში ნახევარი დღის საგზილით?… რატომ საუკუნო საზლისთვის არ უნდა ზრუნავდეს და იღვწოდეს?!”

 

1877წლის 3 მარტიდან "ივერია" ყოველკვირეულ გაზეთადგამოდიოდა.
 1886 წლიდან - ყოველდღიურად. დამაარსებელი და რედაქტორი იყო ილია ჭავჭავაძე,

---

თანარედაქტორი სერგეი მესხი, შემდგომში - ივანე მაჩაბელი, ალექსანდრე სარაჯიშვილი; გრიგოლ ყიფშიძე, შემდეგ გაზეთის დახურვამდე ფილიპე გოგიჩაიშვილი.

  „ივერია“ იყო მთავრობის წინააღმდეგ მებრძოლი ორგანო, მისი პროგრამის ძირითადი ნაწილი ითვალისწინებდა ქართველთა ეროვნული თვითშეგნების გაძლიერებას და პოლიტიკური დამოუკიდებლობის იდეის სამსახურს.

  „ივერიამ“ განსაკუთრებული როლი შეასრულა ქართული მწერლობის განვითარების საქმეში. თანამშრომლობდნენ აკაკი წერეთელი, იაკობ გოგებაშვილი, ვაჟა-ფშაველა, ალექსანდრე ყაზბეგი, ნიკოლომოური,ეკატერენე გაბაშვილი, სოფრომმგა;ლობლიშვილი, სტეფანე ჭრელაშვილი, და სხვა , ნიჭიერი კორესპონდენრები და ჟურნალისტები; ალექსანდრე ყიფშიძე, გ. ყიფშიძე, ალექსანდრე ნანეიშვილი, დ. მიქელაძე, გიორგი ლასხიშვილი და სხვა. გაზეთი მდიდარ ინფორმაციას აძლევდა მკითხველს თანამედროვე საზღვარგარეთის ლიტერატურაზე, თავს უყრიდა და აქვეყნებდა ქართული ხალხური შემოქმედების ნიმუშებს.